علی بن اسباط گوید: شنیدم امام رضا علیه السلام در باره گنجی که خدای عز و جل می فرماید : « و زیرش گنجی برای آنها بود » فرمود : در آنجا بود : بسم الله الرحمن الرحیم ، در شگفتم از کسی که یقین به مرگ دارد چگونه می خندد ؟ و در شگفتم از کسی که یقین به تقدیر دارد چگونه اندوهگین می شود؟ و در شگفتم از کسی که دنیا و دگرگونیهایش را نسبت به اهلش دیده است ، چگونه به آن اعتماد می کند؟ و سزاوار است کسی که خدا را با عقل شناخته ، او را در قضا و قدرش متهم نسازد و در روزی رساندنش او را به کندی نسبت ندهد .
عرض کردم : قربانت گردم می خواهم این را بنویسم ، بخدا که خود حضرت دست برد تا دوات را پیش من گذارد . من دستش را گرفتم و بوسیدم و دوات را برداشتم و نوشتم .
اصول کافی جلد 3 صفحه 98
نظرات شما عزیزان:
:: موضوعات مرتبط:
حدیث،
،
:: برچسب‌ها:
حدیث,
امام رضا,
اصول کافی,
گنج الهی,
<-PollName->
